دلایل ریزش مو: علل و درمان

مو همواره در جوامع مختلف به عنوان نمادی از جذابیت، شخصیت و هویت افراد مورد توجه قرار گرفته است. از این رو، ریزش مو نه تنها بر ظاهر فیزیکی بلکه بر روحیه و اعتماد به نفس فرد نیز تأثیر بسزایی دارد. درک عمیق دلایل ریزش مو و راه‌های مقابله با آن می‌تواند به حفظ زیبایی و سلامت موها کمک کند. در این مقاله، به بررسی جامع و کامل 17 دلیل اصلی ریزش مو پرداخته و راهکارهای مؤثر برای مقابله با هر یک از آنها را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

آلوپسی که به معنای ریزش مو است، یک بیماری پیچیده است که تحت تأثیر عواملی مانند ژنتیک و محیط است. ریزش مو فقط یک مشکل زیبایی نیست. این نشان می دهد که چگونه ژنتیک، سبک زندگی، و سلامت به شیوه ای پیچیده به هم مرتبط هستند. اگر متوجه شدید موهایتان نازک شده یا شروع به ریزش کردند، باید فوراً به متخصص پوست مراجعه کنید. آنها می توانند علت ریزش مو را بفهمند و به شما کمک کنند تا راه های موثری برای جلوگیری از ریزش مو یا رشد مجدد آن پیدا کنید.

اگر از موهای خود ناراضی هستید، می توانید کاشت مو را نیز در نظر بگیرید. کاشت مو در تهران نسبت به شهر های دیگه موثر بوده و هزینه کمتری دارد. هدف ما این است که به شما کمک کنیم ریزش مو را درک کنید، اعتماد به نفس خود را تقویت کنید و بپذیرید که سفر هر فرد به سمت موهای سالم متفاوت است. پس بیایید به 17 دلیل رایج برای ریزش مو بپردازیم.

1. آلوپسی: نگاهی علمی به ریزش مو

آلوپسی به معنای علمی ریزش مو است که خود به چندین نوع مختلف تقسیم می‌شود. این بیماری می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله عوامل ژنتیکی، اختلالات خودایمنی و حتی استرس بروز کند. شناخت انواع مختلف آلوپسی و عوامل موثر بر آن به ما کمک می‌کند تا راه‌های پیشگیری و درمان موثری را انتخاب کنیم.

آلوپسی آندروژنتیک: وراثت و هورمون‌ها

آلوپسی آندروژنتیک یا طاسی با الگوی مردانه و زنانه، شایع‌ترین نوع ریزش مو است که عمدتاً به دلیل وراثت و عدم تعادل هورمونی، به ویژه آندروژن‌ها ایجاد می‌شود. این نوع ریزش مو در مردان و زنان به شکل‌های مختلفی ظاهر می‌شود و به طور مستقیم با میزان هورمون دی‌هیدروتستوسترون (DHT) در بدن مرتبط است.

 آلوپسی آره‌آتا: حمله سیستم ایمنی به فولیکول‌های مو

آلوپسی آره‌آتا نوعی اختلال خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به فولیکول‌های مو حمله می‌کند و باعث ریزش ناگهانی و لکه‌ای موها می‌شود. این بیماری معمولاً در نوجوانی و جوانی بروز می‌کند و می‌تواند تأثیرات روانی عمیقی بر فرد بگذارد.

 آلوپسی اسکار: التهاب و آسیب دائمی به فولیکول‌های مو

آلوپسی اسکار نوعی کمتر شناخته شده اما جدی از ریزش مو است که به دلیل التهاب شدید، به فولیکول‌های مو آسیب دائمی می‌رساند و باعث از بین رفتن کامل موها در نواحی مبتلا می‌شود. این نوع آلوپسی نیاز به درمان‌های تخصصی و مداخلات پزشکی فوری دارد تا از پیشرفت آن جلوگیری شود.

آلوپسی کششی: عواقب مدل‌های موی سفت

آلوپسی کششی به دلیل استفاده مداوم از مدل‌های موی سفت مانند دم اسبی، بافت‌های محکم یا استفاده طولانی مدت از اکستنشن‌های مو ایجاد می‌شود. این نوع ریزش مو در طول زمان و با ادامه کشش مداوم روی فولیکول‌ها، به مرور به آسیب دائمی منجر می‌شود.

2. بیماری‌های خودایمنی: لوپوس و تیروئیدیت هاشیموتو

بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس و تیروئیدیت هاشیموتو نیز می‌توانند به ریزش مو منجر شوند. در این شرایط، سیستم ایمنی به اشتباه به بافت‌های سالم بدن حمله می‌کند که در نتیجه فولیکول‌های مو نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند. این نوع آلوپسی ممکن است دائمی باشد و نیاز به درمان‌های خاصی دارد.

 تأثیر لوپوس بر ریزش مو

لوپوس یکی از بیماری‌های خودایمنی است که می‌تواند باعث ریزش مو شود. این بیماری علاوه بر تأثیر بر پوست و سایر اعضای بدن، فولیکول‌های مو را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث ایجاد لکه‌های خالی در سر می‌شود.

تیروئیدیت هاشیموتو و ریزش مو

تیروئیدیت هاشیموتو، یک اختلال خودایمنی است که بر غده تیروئید تأثیر می‌گذارد و می‌تواند منجر به ریزش مو شود. در این بیماری، سیستم ایمنی به بافت تیروئید حمله کرده و عملکرد آن را مختل می‌کند که در نتیجه ممکن است تعادل هورمونی در بدن به هم بخورد و ریزش مو اتفاق بیافتد.

 3. عفونت‌ها: دشمنان پنهان سلامت مو

عفونت‌های مختلف نیز می‌توانند باعث ریزش مو شوند. از جمله عفونت‌های قارچی و باکتریایی که پوست سر را تحت تأثیر قرار می‌دهند و باعث نازک شدن و ریزش موها می‌شوند. برخی از این عفونت‌ها ممکن است موقتی باشند و با درمان مناسب، رشد موها دوباره از سر گرفته شود.

عفونت‌های قارچی و ریزش مو

عفونت‌های قارچی مانند کچلی پوست سر (تینا کاپیتیس) می‌توانند باعث ریزش موقت موها شوند. این نوع عفونت‌ها معمولاً با خارش، قرمزی و تورم همراه هستند و نیاز به درمان دارویی دارند.

عفونت‌های باکتریایی و سیفلیس

عفونت‌های باکتریایی نیز ممکن است باعث ریزش مو شوند. برای مثال، سیفلیس که یک بیماری مقاربتی است، در مراحل پیشرفته می‌تواند به ریزش موی گسترده‌ای منجر شود. درمان زودهنگام و مناسب این عفونت‌ها می‌تواند از آسیب‌های بیشتر جلوگیری کند.

4. اختلالات هورمونی: کلیدهای پنهان در ریزش مو

یکی از دلایل اصلی ریزش مو، اختلالات هورمونی و افزایش غیر طبیعی هورمون‌های آندروژنی است. این هورمون‌ها نقش بسزایی در تنظیم چرخه رشد مو دارند و هر گونه عدم تعادل در آنها می‌تواند به ریزش مو منجر شود.

آندروژن‌ها و طاسی با الگوی زنانه و مردانه

آندروژن‌ها به ویژه هورمون DHT، نقش مهمی در ایجاد طاسی با الگوی زنانه و مردانه دارند. این هورمون‌ها با اتصال به فولیکول‌های مو، باعث تضعیف آنها و کاهش رشد موها می‌شوند. در مردان، افزایش سطح DHT معمولاً باعث ریزش مو در ناحیه‌های پیشانی و تاج سر می‌شود، در حالی که در زنان، این ریزش به صورت نازک شدن کلی موها ظاهر می‌شود.

اختلالات تیروئید و تأثیر آنها بر ریزش مو

تیروئید نقش مهمی در تنظیم متابولیسم بدن دارد و اختلالات آن می‌تواند به ریزش مو منجر شود. کم کاری یا پرکاری تیروئید هر دو می‌توانند باعث عدم تعادل هورمونی شده و در نهایت به ریزش مو منجر شوند.

5. بارداری: تغییرات هورمونی و تأثیرات آن بر موها

دوران بارداری و پس از زایمان یکی از دوره‌های حساس در زندگی زنان است که با تغییرات هورمونی قابل توجهی همراه است. این تغییرات می‌توانند چرخه طبیعی رشد مو را مختل کرده و به ریزش موقت موها منجر شوند.

ریزش مو پس از زایمان: یک تجربه شایع

بسیاری از زنان پس از زایمان با ریزش شدید موها مواجه می‌شوند. این پدیده که به آلوپسی پس از زایمان معروف است، به دلیل کاهش ناگهانی سطح استروژن در بدن رخ می‌دهد و معمولاً چند ماه پس از زایمان آغاز می‌شود. این نوع ریزش مو معمولاً موقتی است و پس از چند ماه به حالت عادی بازمی‌گردد.

پیشگیری از ریزش مو در دوران بارداری و پس از آن

با وجود اینکه نمی‌توان به طور کامل از ریزش مو پس از زایمان جلوگیری کرد، اما می‌توان با رعایت نکات بهداشتی و تغذیه‌ای مناسب، این مشکل را به حداقل رساند. مصرف مکمل‌های ویتامینی، ماساژ سر و استفاده از محصولات ملایم مراقبت از مو می‌تواند به حفظ سلامت موها در این دوران کمک کند.

6. داروها: تأثیرات جانبی داروهای مختلف بر ریزش مو

برخی از داروهای تجویز شده برای درمان بیماری‌های مختلف نیز می‌توانند به ریزش مو منجر شوند. این وضعیت به عنوان آلوپسی ناشی از دارو شناخته می‌شود و معمولاً پس از قطع مصرف داروها، رشد موها به حالت عادی بازمی‌گردد.داروهایی مانند داروهای ضد انعقاد، قرص‌های ضد بارداری، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد التهاب، مسدودکننده‌های بتا و مسدودکننده‌های کانال کلسیم پتانسیل ایجاد نازک شدن مو یا طاسی را دارند.

داروهای شیمی‌درمانی و ریزش مو

یکی از شناخته‌شده‌ترین مثال‌های ریزش مو ناشی از داروها، شیمی‌درمانی است. داروهای شیمی‌درمانی با هدف تخریب سلول‌های سرطانی طراحی شده‌اند اما به سلول‌های سالم نیز آسیب می‌رسانند، از جمله سلول‌های فولیکول مو که باعث ریزش مو می‌شوند.

داروهای ضدافسردگی و ریزش مو

برخی از داروهای ضدافسردگی نیز می‌توانند به ریزش مو منجر شوند. این داروها با تغییر سطح هورمون‌های مغزی می‌توانند چرخه رشد مو را مختل کنند و باعث ریزش موقتی یا دائمی موها شوند.

7. تغذیه نامناسب: کمبودهای تغذیه‌ای و ریزش مو

کمبود ویتامین ها و مواد معدنی به دلیل نقش آنها در چرخه رشد مو و بازسازی سلولی یکی از علل شایع ریزش مو و اختلال در رشد است.تغذیه نامناسب و کمبود مواد مغذی می‌تواند یکی از دلایل اصلی ریزش مو باشد. فولیکول‌های مو برای رشد و حفظ سلامت خود به ویتامین‌ها، مواد معدنی و پروتئین‌ها نیاز دارند و هر گونه کمبود در این مواد می‌تواند باعث ضعف و ریزش مو شود.

کمبود آهن و ریزش مو

آهن یکی از مواد معدنی حیاتی برای سلامت موها است و کمبود آن می‌تواند به ریزش مو منجر شود. آهن نقش مهمی در تولید هموگلوبین دارد که اکسیژن را به فولیکول‌های مو می‌رساند و به رشد سالم موها کمک می‌کند.

ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری برای سلامت موها

ویتامین‌های B، D و E از جمله ویتامین‌های مهم برای حفظ سلامت موها هستند. کمبود این ویتامین‌ها می‌تواند باعث ریزش مو، نازک شدن و ضعف موها شود. همچنین، زینک و بیوتین نیز از مواد معدنی حیاتی برای رشد و تقویت موها محسوب می‌شوند.

 8. استرس: قاتل پنهان موهای شما

استرس یکی از عوامل روانی مهمی است که می‌تواند به ریزش مو منجر شود. استرس مزمن باعث افزایش سطح هورمون کورتیزول در بدن می‌شود که می‌تواند چرخه طبیعی رشد مو را مختل کرده و به ریزش مو منجر شود.

 تلوژن افلوویوم: ریزش مو ناشی از استرس

تلوژن افلوویوم یک نوع ریزش موقت مو است که معمولاً پس از یک دوره استرس شدید یا تغییرات جسمی بزرگ مانند جراحی یا کاهش وزن شدید رخ می‌دهد. در این حالت، موها به طور ناگهانی وارد فاز ریزش می‌شوند و پس از مدتی دوباره شروع به رشد می‌کنند.

 مدیریت استرس برای جلوگیری از ریزش مو

مدیریت استرس و استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند یوگا، مدیتیشن و ورزش منظم می‌تواند به کاهش ریزش مو ناشی از استرس کمک کند. همچنین، مشاوره روان‌شناسی نیز می‌تواند در مواقعی که استرس به شدت بالا است، مؤثر باشد.

 9. فرآورده‌های شیمیایی و استایلینگ: دشمنان سلامت مو

استفاده مکرر از فرآورده‌های شیمیایی مانند رنگ مو، فر دائمی و محصولات صاف‌کننده مو می‌تواند به ریزش مو منجر شود. این محصولات با آسیب رساندن به ساختار مو و فولیکول‌ها، باعث نازک شدن و شکستگی موها می‌شوند.

آسیب‌های ناشی از استفاده بیش از حد از محصولات شیمیایی

استفاده بیش از حد از محصولات شیمیایی می‌تواند باعث ضعیف شدن ساختار مو و کاهش مقاومت آن شود. این امر ممکن است به ریزش موقتی یا دائمی مو منجر شود و سلامت کلی موها را به خطر بیندازد.

راهکارهای حفظ سلامت مو هنگام استفاده از فرآورده‌های شیمیایی

برای کاهش آسیب‌های ناشی از استفاده از فرآورده‌های شیمیایی، بهتر است از محصولات با کیفیت و بدون سولفات استفاده کنید. همچنین، مراقبت‌های بعد از رنگ مو و استفاده از ماسک‌های مرطوب‌کننده می‌تواند به حفظ سلامت موها کمک کند.

 10. بیماری‌های مزمن: تاثیر بر ریزش مو

برخی بیماری‌های مزمن مانند دیابت و بیماری‌های قلبی می‌توانند به ریزش مو منجر شوند. این بیماری‌ها با تاثیر بر گردش خون و تغذیه فولیکول‌های مو، باعث کاهش رشد و نازک شدن موها می‌شوند.

دیابت و ریزش مو

دیابت با تاثیر بر رگ‌های خونی و کاهش جریان خون به پوست سر می‌تواند به ریزش مو منجر شود. این بیماری همچنین می‌تواند تعادل هورمونی بدن را مختل کند و باعث نازک شدن موها شود.

بیماری‌های قلبی و ریزش مو

بیماری‌های قلبی نیز می‌توانند به ریزش مو منجر شوند. کاهش جریان خون به فولیکول‌های مو و ناتوانی در تأمین مواد مغذی مورد نیاز، از جمله عواملی هستند که در این نوع ریزش مو نقش دارند.

 11. تغییرات فصلی: تاثیرات محیطی بر ریزش مو

تغییرات فصلی نیز می‌تواند بر ریزش مو تأثیر بگذارد. برخی افراد ممکن است در فصول خاصی از سال، به ویژه در پاییز و زمستان، افزایش ریزش مو را تجربه کنند. این تغییرات ممکن است به دلیل تفاوت‌های دمایی و کاهش نور خورشید باشد که بر چرخه رشد مو تأثیر می‌گذارند.

ریزش مو در پاییز و زمستان

در فصل‌های سرد سال، کاهش نور خورشید می‌تواند تولید ویتامین D را کاهش داده و به ریزش مو منجر شود. همچنین، تغییرات دمایی و استفاده از وسایل گرمایشی ممکن است باعث خشکی پوست سر و ضعف موها شود.

 مراقبت از موها در فصول مختلف سال

برای کاهش ریزش مو در فصول سرد سال، توصیه می‌شود از مکمل‌های ویتامین D استفاده کنید و موها را با محصولات مرطوب‌کننده و محافظت‌کننده در برابر حرارت، تغذیه کنید.

 12. عادت‌های نامناسب: اثرات مخرب بر سلامت مو

عادت‌های نامناسب مانند شستشوی بیش از حد مو، استفاده از آب داغ برای شستشو و استفاده مکرر از سشوار و اتوی مو می‌تواند به ریزش مو منجر شود. این عادت‌ها باعث خشکی و آسیب به ساختار مو شده و سلامت کلی آن را به خطر می‌اندازند.

شستشوی بیش از حد و ریزش مو

شستشوی بیش از حد موها با استفاده از شامپوهای قوی می‌تواند باعث خشکی و شکنندگی موها شود. این عادت ممکن است باعث کاهش تولید چربی طبیعی پوست سر و ضعیف شدن فولیکول‌ها شود که در نهایت به ریزش مو منجر می‌شود.

استفاده نادرست از سشوار و اتوی مو

استفاده نادرست و مکرر از سشوار و اتوی مو می‌تواند به دلیل حرارت زیاد، به ساختار مو آسیب برساند و باعث شکستگی و ریزش مو شود. برای کاهش آسیب، بهتر است از این وسایل با دمای مناسب و در فواصل زمانی طولانی‌تر استفاده کنید.

13. دلایل ژنتیکی: نقش وراثت در ریزش مو

وراثت یکی از عوامل اصلی در ریزش مو است. اگر یکی از والدین شما یا هر دو دارای سابقه ریزش مو باشند، احتمالاً شما نیز به این مشکل دچار خواهید شد. ژنتیک نقش مهمی در تعیین نوع، شدت و الگوی ریزش مو دارد و در بسیاری از موارد، درمان‌های موثر برای جلوگیری از آن وجود ندارد.

طاسی ارثی: یک مشکل شایع

طاسی ارثی یا آلوپسی آندروژنتیک یکی از شایع‌ترین انواع ریزش مو است که به دلیل وراثت به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود. این نوع ریزش مو معمولاً در سنین بالاتر آغاز می‌شود و به مرور زمان پیشرفت می‌کند.

 راهکارهای مدیریت ریزش موی ارثی

با وجود اینکه نمی‌توان به طور کامل از ریزش موی ارثی جلوگیری کرد، اما استفاده از درمان‌های دارویی مانند ماینوکسیدیل و فیناستراید می‌تواند به کاهش سرعت ریزش و حتی بازگشت رشد موها کمک کند.

14.آسیب جسمی

استرس شدید فیزیکی می تواند متوسط رشد مو و چرخه استراحت را مختل کند و منجر به ریزش مو به صورت دسته ای شود. هر گونه اختلال ناگهانی در بدن، مانند یک حادثه ترومایی، عمل جراحی، آسیب های حرارتی، یا بیماری شدید نیز می تواند باعث شوک به فولیکول های مو شود.
این شکل از ریزش مو به عنوان تلوژن افلوویوم شناخته می شود. این پتانسیل دارد که به طور خود به خود در یک دوره شش تا هشت ماهه برطرف شود.

15.تریکوتیلومانیا

تریکوتیلومانیا یک اختلال روانپزشکی است که با نیاز اجباری به کندن مو مشخص می شود. اختلال وسواس اجباری و سایر اشکال اختلالات اضطرابی ممکن است این وضعیت را تشدید کند. علاوه بر کشیدن اجباری موها، به دنبال رفتار کشیدن مو، احساس آرامش یا لذت نیز وجود دارد که منجر به نواحی آشکار ریزش مو می شود.
تریکوتیلومانیا ممکن است در افراد استرس زا با سابقه کشیدن مو و ریزش مو نیز رخ دهد. اگر به این مشکل سلامت روان مشکوک هستید، درمان شناختی رفتاری و آموزش تغییر عادت ممکن است به ایجاد مکانیسم های مقابله ای جایگزین کمک کند.

16.آلودگی هوا

هوای آلوده در مناطق شهری می تواند باعث آسیب مو شود. ذرات معلق در هوا و آلودگی می توانند باعث ایجاد مشکلاتی در پوست سر شما شوند و باعث ریزش مو شوند. این آلاینده‌ها می‌توانند فولیکول‌های مو را مسدود کنند، تعادل چربی پوست سر را به هم بزنند و باعث شکستگی مو شوند.
یکی دیگر از عواملی که می تواند باعث آسیب مو شود استرس اکسیداتیو است که آلاینده های خاص می توانند باعث ایجاد آن شوند. قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا برای مدت طولانی ممکن است مشکلات مو را تشدید کند و منجر به ایجاد لکه های طاسی شود.

17.آب سخت

مواد معدنی تولید شده توسط آب سخت مانند کلسیم و منیزیم پتانسیل این را دارند که پس از شستن مو روی پوست سر جمع شوند.
انباشته شدن مواد معدنی می تواند باعث خشک شدن مو، شکستن و مدیریت چالش برانگیزتر شود. عوارض جانبی بالقوه ممکن است شامل افزایش گره خوردن، تیرگی و آسیب به بافت مو باشد. برای حفظ سلامت مو می توانید از نرم کننده های آب استفاده کنید.

 نتیجه‌گیری

ریزش مو یک مسئله پیچیده و چندعلتی است که نیاز به درک عمیق و رویکردهای چندجانبه برای مدیریت و درمان دارد. با شناسایی دقیق علت اصلی ریزش مو و اتخاذ راهکارهای مناسب، می‌توان تا حد زیادی از این مشکل جلوگیری کرد و سلامت و زیبایی موها را حفظ کرد. اگرچه برخی از علل ریزش مو قابل پیشگیری نیستند، اما با مراقبت‌های مناسب و استفاده از مشاوره‌های تخصصی، می‌توان اثرات آن را به حداقل رساند.

تشخیص ریزش مو 

تشخیص دقیق برای ایجاد یک برنامه درمانی شخصی بسیار مهم است. متخصصان ما در هیرپارادایس از یک رویکرد جامع برای تشخیص ریزش مو، از جمله بررسی کامل تاریخچه پزشکی، معاینه پوست سر، و در صورت لزوم، آزمایش خون یا بیوپسی پوست سر استفاده می کنند. با تکنیک‌های تشخیصی پیشرفته، می‌توانیم علت خاص ریزش مو را مشخص کنیم و یک رژیم درمانی مناسب را انتخاب کنیم.

درمان ریزش مو

ما طیف وسیعی از درمان های پیشرفته ریزش مو را متناسب با نیازهای منحصر به فرد هر بیمار ارائه می دهیم. درمانهای ما عبارتند از:

کاشت مو به روش (FUT): این تکنیک شامل پیوند فولیکول‌های مو از ناحیه اهداکننده به ناحیه گیرنده است که نتایجی طبیعی و دائمی ارائه می‌کند.

کاشت مو به روش (FUE): FUE شامل استخراج تک تک فولیکول های مو از ناحیه اهداکننده و پیوند آنها به ناحیه مورد نظر است. کمترین جای زخم و زمان بهبودی سریع‌تری را ارائه می‌دهد.

درمان با پلاسمای غنی از پلاکت (PRP): درمان پی آر پی از پلاسمای خون خود بیمار که با فاکتورهای رشد غنی شده است برای تحریک رشد مو و افزایش ضخامت مو استفاده می کند.

میکروپیگمنتیشن پوست سر (SMP): روشی غیرجراحی است که با استفاده از رنگدانه‌ها روی پوست سر ظاهر موهای پرتر را ایجاد می‌کند.

شناخت عوامل موثر بر ریزش مو در انتخاب مناسب ترین درمان ضروری است. در هیرپارادایس، تیم متخصص ما راه حل های پیشرفته ریزش مو، از جمله FUT، FUE، PRP درمانی و SMP را ارائه می دهد. با رویکرد شخصی و تعهد ما به ارائه نتایجی با ظاهر طبیعی، می توانیم به شما کمک کنیم تا اعتماد به نفس خود را بازیابید و به موهای کامل برسید.

همین امروز با ما از طریق فرم زیر تماس بگیرید تا یک جلسه مشاوره را تعیین کنید و اولین قدم را برای بازگرداندن شادابی موهای خود بردارید. برای اطلاعات بیشتر در مورد درمان های ما، به صفحات پیوند مو و درمان پی آر پی ما مراجعه کنید.